Reisverslag 4 - Festival en het goede leven

Hallo allemaal,

Weer een weekje achter de rug en wat een zwaar leven, haha. Alles ging weer prima. Stage loopt nog steeds heel goed met leuke afwisselende dagen. Natuurlijk zijn er ook wat taken die wat minder leuk zijn, zo ben ik bijvoorbeeld niet echt fan van de telefoon opnemen, maar het helpt wel om nog een beetje te oefenen en om die Australiers wat beter te leren verstaan.

Zoals ik eerder al heb geschreven valt het accent me best wel mee. Toch krijg ik ook vaak mensen aan de telefoon die vanuit bijvoorbeeld India naar Australie willen emigreren en daarom nu al een baan zoeken. Veel van deze mensen zijn niet te verstaan en blijven praten zonder je te laten antwoorden dus dat is wel even wennen. Gelukkig ben ik over het algemeen wel geduldig aangelegd, dus na een half uurtje luisteren mag ik dan eindelijk praten en vertel ik ze dat ze hun CV mogen opsturen via email en dat we er dan naar gaan kijken.

De dagen vliegen wel echt voorbij, omdat er genoeg te doen is. Ik moet wel steeds opletten dat ik nog wat aan mijn schoolwerk doe, maar gelukkig krijg ik daar wel gewoon de tijd voor van het bedrijf.

Op woensdag ben ik met 3 andere collega’s lekker biefstuk gaan eten in het zonnetje. Er zijn wel ergere dingen in het leven denk ik zo. Lekker in hartje Sydney echt heerlijk gegeten. De biefstuk was dan ook nog eens maar 7 dollar dus dat komt dan weer neer op zo’n 5 euro. Het was ook hartstikke gezellig en we hebben veel gelachen. Gelachen word er over het algemeen toch wel, want de meeste mensen hier zijn naast het harde werken altijd wel in voor een grap. Ik ben blij dat ik stage heb gelopen in Engeland, want de humor van mijn Schotse collega komt aardig overeen met de humor daar.

Op vrijdag zouden de uitslagen van het Schotse referendum binnen komen dus mijn Schotse collega heeft de hele ochtend en het begin van de middag zitten nagelbijten. Hij was erg voor het onafhankelijk worden en uiteindelijk werd dat het natuurlijk niet. We gingen na het werk naar een Schotse kroeg en daar was het al de hele dag feest geweest. Veel mensen hadden al een biertje teveel op, maar het was er nog wel heel erg gezellig. Er werd nog gefilmd voor de BBC en ik sta echt precies in beeld. Ik heb de beelden nog niet op internet kunnen vinden, maar wie weet komen die nog. We hebben een paar uur in de bar gezeten en zijn toen nog naar het huis van een collega gegaan. Om 12 uur ben ik naar huis gegaan, omdat ik toch nog wel een beetje fit wilde zijn voor het festival van de volgende dag. Om half 1 was ik thuis en ben ik gelijk gaan slapen.

Het werd eindelijk zaterdag en rond half 8 ging de wekker. Gauw gedoucht en voor het gemak maar even een paar tosti’s erin geschoven. Daarna met 5 anderen uit het huis in onze oranje kleding naar het festival gegaan. Anderhalf uur reizen later stonden we op het terrein. Het was echt perfect! Zon, een prachtige locatie en een hele goede sfeer. Toen we rondliepen hebben we een heleboel Nederlanders gezien en er zijn meerdere foto’s gemaakt van het ‘’oranjelegioen’’. Ik heb me echt heel erg vermaakt en heb me maar 3 keer hoeven insmeren, haha. Er liepen daar mensen rond met factor 100 dus ze zijn wel wat gewend. Er stond wel een fris windje, maar omdat er zoveel mensen zijn krijg je het toch gauw warm. De zon blijft ondertussen vrolijk doorschijnen, maar alles beter dan met z’n allen in de regen staan.

Het terrein van het festival was niet heel erg groot en dat was ook wel fijn voor de beentjes. Die deden aan het eind van de dag wel zeer. Een gozer van rond de 150kg is nog op mijn voeten gaan staan dus vandaag ging ik hinkend naar het werk. Ik mag eigenlijk niet klagen, want ik ben ook op de voeten van een meisje gaan staan en ik denk zomaar dat die daar ook niet heel erg blij mee was.
Ik kan blijven vertellen over Defqon, maar het was al met al gewoon super gezellig. Ik heb ook nog met een Nederlandse dj staan praten en dat was wel lachen. In Nederland staat daar normaal gesproken een menigte omheen en hier kan je gewoon met ze praten, dat is wel grappig.

Het festival was rond 11 uur afgelopen en rond 1 uur waren we weer thuis. Ik ben gelijk mijn bed in gedoken en om 11 uur de volgende ochtend werd ik weer wakker. Na rustig opstaan ben ik toen nog met een paar anderen naar het strand gegaan. Er was een hele sterke stroming dus er stond een heel leger van Lifeguards op de uitkijk. Er waren stukjes waar je niet eens het water in mocht omdat je zo wordt weg gesleurd door de stroming. Ook waren er weer lekkere hoge golven dus het was wel geinig. Ik heb ook nog maar even een duik genomen in het ijskoude water en dan ben je gelijk wakker kan ik je vertellen..

Na een paar uurtjes op het strand ben ik naar huis gegaan waar er broodjes hamburger werden gemaakt. Lekker simpel en super lekker! Toen nog even geskyped met de familie en met wat muziek op de achtergrond lekker op bed gaan liggen. Ik was binnen no-time in slaap na een prima weekendje.

Vandaag weer lekker aan het werk. Ik word een beetje raar aangekeken door het hinken met mijn manke pootje, maar gelukkig hoef ik niet heel erg ver te lopen van huis naar de trein en van de trein naar het werk. Zo maar weer eens een goedkope lunch halen bij de aziaten aan de overkant. Het eten hier is echt niet normaal lekker, dus ik moet wel zorgen dat ik blijf hardlopen. Dat doe ik ook nog steeds trouw met een andere gozer uit het huis. Niet altijd meer naar het strand, maar ook wel eens door een park in de buurt. In het park is een trap met aardig wat treden en vaak rennen we die maar gewoon zoveel mogelijk keer op en neer. Dat is een lekkere training.

‘s Avonds zie je echt overal mensen sporten. Sommige mensen gaan gewoon hardlopen naar huis met in hun rugzak alle kleding van het werk. Echte bikkels hier hoor. Veel mensen sporten of voor of na het werk minstens een uur en dat gewoon elke dag. Geen excuses en gewoon gaan is het levensmotto van een van mijn collega’s. Dit motiveert mij ook wel om elke dag wat te rennen, maar ik krijg ook genoeg binnen met eten en een biertje in het weekend.

Ondertussen wordt het hier ook steeds warmer. Deze week gaan we meer naar de 22 – 23 graden. Zoals jullie ondertussen wel merken heb ik het gewoon heerlijk naar mijn zin. Ik heb Nederland opzich nog helemaal niet gemist, maar ik begin mijn familie en Kim zo langzamerhand wel een beetje te missen. Gelukkig heb ik veel afleiding en zijn er nog steeds veel nieuwe dingen. Daarnaast is het gewoon super leven hier en ik kan me voorstellen dat veel mensen naar Australie emigreren. Over een tijdje staat er een trip gepland naar de Blue Mountains, dit is een stuk natuur buiten de stad. Dan zie ik hopelijk wat meer van de natuur en anders is er genoeg tijd om dat te doen na de stage. Sydney bevalt me nog steeds heel erg, maar er is ook bijna niks op deze stad aan te merken. De mensen zijn elke dag weer vriendelijk (zelfs op maandag) en het weer is 9/10 keer gewoon lekker helder. Dat helpt ook wel voor je humeur. De stad is ook heel erg schoon en georganiseerd.

Toch zie ik wel echt dat het overgrote deel van de mensen hier veel geld te besteden heeft. Ik kom ook wel in de wat duurdere stukken van de stad. In het centrum hebben mensen veel geld en werken ook veel mensen en waar ik woon in Bondi zijn zo ongeveer de duurste appartementen van de stad. Je ziet in die delen weinig armoede en iedereen is er bezig met zijn gezondheid en levensstijl. Ik vind het leuk om nu lekker in de stad te wonen, maar ik twijfel of het wat voor me zou zijn om er langer te wonen dan een jaar. Piershil is uiteindelijk zo slecht nog niet, haha.

Okee en met die grap eindigen we dit reisverslag. Tot volgende week weer!